बराल्लिदै हिड्दा !

निक्कै समय भो यो मगजमा केहि फुर्ला र ब्लगमा एउटा पोस्ट भए'नि थपौला भन्ठान्दै केहि दिन यता देखि सोची रहेको थिए ! तर फु-र्या चाही केहि होइन ! हैन, ब्लग लेखनको लागि एउटा कस्तो नजानिदो नियम या धारणा मेरो मानसपटलमा बसिसकेको रहेछ भने  ! कुनै लेख, प्रसंग, कविता या कथा जस्ता कुराहरु नअँकुराउनजेल सम्म कुनै पोस्ट नै गर्नुनै हुन्न भन्ने लाग्न थालिसकेको रहेछ ! त्यस्तो हुदा स्वतन्त्र नभई कुनै नियममा रहेर ब्लग पोस्ट गरिरहे जस्तो लाग्ने भन्या ! हो त्यहि क्रम उपक्रमलाई तोड्दै आज गएको (शुक्रबार) विदाको दिन साथीहरु सँग यता उता बराल्लिदाको इभेन्ट लाइ संगाल्ने जमर्को गरेको छु !

गोधुली साँझमा - सिटि सेन्टर एरिया लाइ हेर्दा देखिने दृश्य !


बत्तिस दन्त झार्दिम कि क्या हो ! विचार गर्नुस है - तपाइँ पनि !!

घर जाने तरखर भै’रा बेला ! हैन कति सपिङ्ग गर्नु पर्ने हो ? सबै सपिङ्ग महल नै उठाएर लगुम लगुम जस्तो लाग'छ भन्या ! मिल्ने भा' त ! बेर पनि लाउने थिन होला ..हाहाहा …!

पानि नै नलाउदा पनि कति राम्ररी सप्रेको फुलबारी  रहेछ !

गिफ्टको लागी टेबल मै चढ्दा पनि बराबर भै'एन यार ! (निकै दु:खको कुरा …हाहाह ) अब त्यो गिफ्ट उनले देको कि मैले देको हो भन्ने कुरा चाही तपाइँ नै सोच्दै गर्नुस है …..!

यो लिफ्ट देख्ने वितिकै - झट्ट ! सानामा पोखरीमा पौडी खेल्दा चिप्लेटी खेलेको याद आयो र झटपट चिप्लेटी खेल्न के बसेको मात्र थिए … म सुल्किनु भन्दा पनि लिफ्ट पो सुल्किन थाल्यो भन्या ! हाहाह ….. म पनि !!!

समय रमादानको पर्यो ! बाहिर खाने कुरा त परै जाओस पानि पिउन पनि पाइदैन ! कति बेला रोजा (खाने समय हुनु) खुल्छ भनेर कुर्दै रविन सर र धन दाइ !

६:१९ PM भए'छी रोजा खोल्दै ----- हेर ! कत्रो हतार !

धन दाइ किन ? कसलाई यस्तरी चियाउदै हुनु हुन्छ ?

यो साँझ @ कर्नेशको डिलमा : ताततातो नेसकफी को चुस्क्की सँगै  !

भोलिका दिनमा देशमै गएर केहि उत्पादनशील उधम गर्दै मुलुकमै बस्ने योजनाका कुरा गर्दै ! भोली आउने ति मिठा दिन कल्पिदै ! मन्द मुस्कान सहित मित्रहरु : ओम र तारा श्रेष्ठ @ कर्नेशको सामिप्यमा  !

अ ! अह …! अब कुन एअर लाइन्सको टिकट लिउ … हेर्दै छु ….कुनै मेसो नै पाइन !  ह्या … म पनि लिष्ट चाही पछाडी रहेछ …यता हेर्दा कसरी थाहा पाउनु नि ….हाहाह …तपाइँ पनि यसो खुसुक्क अघि नै भन्नु पर्दैन - लिष्ट यता होइन पछाडी छ भनेर ! साथि भएर पनि यार ! हेहेहे …. धन्यबाद !