राज्यले कहिले सम्म नागरिकताको बिषयमा राजनीति गरेर बस्ने हो?? भोट बैकको नारा बनाएर राख्ने हो ??? अंगिकृत नागरिकता भएका बाबुआमाका करिब 7 लाख जति छोराछोरीहरुले यो देशको नागरिकता पाउन सकेका छैनन् । कतिपय नेपालीहरुको त बाजेको बंशजको नागरिकता छ, बाऊको अंगिकृत अनि छोराछोरीको नागरिकता नै बन्न सकिरहेको छैन ...? आखिर गल्ती कस्को अनि बाऊको बंशजको नागरिकता हुदा हुदै छोरालाइ अंगिकृत नागरीकता थमाउदा गल्ति कस्को ?? यसो गर्दा सजाय त्यस्तो गर्ने सरकारी कर्माचारीलाइ हुनु पर्ने हो तर सजाय उसको नातिले पाउछ किनकी उसले नागरिकता पाउन सक्दैन । अनि अंगिकृतका छोराछोरी लाइ चाही किन नागरिकता दिन नमिलेको ? आमा या बाबु मघ्ये कुनै एकको नागरिकता भएन भने उसको छोराछोरीको पनि नागरिकता किन बन्दैन, भन्देन सरकार ? ?? बाबुआमा मघ्ये कुनै एक सँग नेपालको नागरिकता भएको खण्डमा उसबाट जन्मेकोले बच्चाको बंशजको नागरिकता बनाउन पाउनु पर्ने संविधानमै उल्लेख गरिएको भए पनि तिनका छोराछोरीको नागरिकता नै बन्न सकिरहेको छैन, आखिर किन ? के नेताहरुले आफ्नो राजनैतिक अभिष्ट परा गर्न मात्रै नागरिकता विध्येकको कुरा उठाउने हो ? यहि हो नैतिकता?? याद
शाषकले पाटीले अझ भनौ नेताहरुले बेबकुफ बन्न सक्ने सत्ताका सिढी बन्न सक्ने सहिदहरु गरीबिहरु बेरोजगारीहरु अन्ध भक्तहरु जाति, धर्म र लिङ्ग ठेकेदार, ब्यापारीको झुण्ड सबै ..सबै ...चिन्यो !! तर जनताले नेता चिनेन् पाटी चिनेन् शाषक चिनेन् हुदा ..हुदा ... स्यंम आफैलाई चिन्न सकेनन् ।। अनि जिन्दावाद ! मुर्दाबाद !! नारा घोकि रहे ...।। अन्तत् आफ्नो लागि भन्ठानेर आफै मरीरहे ...! देश हैन, नेता बनाइरहे । विकाश हैन नेता परिवर्तन गरिरहे ।।